Wyspa Bohey Dulang to miejsce, gdzie odbyłam  kolejną wycieczkę. Można tam tylko dostać się łodzią ja płynne z 15- stoma ludźmi i przewodnikiem. Po dotarciu wchodzimy na szczyt. To naprawdę duże wyzwanie kondycyjne. Czekała mnie bardzo trudna wędrówka na 600 metrów nad poziomem morza. W internecie czytałam że średnio zajmuję to 45 minut. Jednak moja kondycja nie była na tyle dobra i mi wędrówka zajęła godzinę. Innym ludziom z którymi byłam zajęła mniej czasu. Była to ciężka przeprawa byłam bardzo zmęczona i spocona. Na swoje szczęście posiadałam zapas 2 litrowej wody. Woda dodała mi siły i pozwoliła na to by z uśmiechem na twarzy podziwiać widoki z góry a one zapieraja dech. Zrobiłam tutaj mnóstwo pięknych zdjęć a nawet nakreciłam film. Film dotyczył pięknego panoromicznego na wyspę. To tytaj czułam się jak w raju patrząc na tą piękna, nieskażoną krystalicznie czystą wodę. Czuje się tutaj jak na krańcu świata co ja mówię na krańcu raju. Po zejściu ze szczytu mamy godzinę czasu na zostanie na molo. Tutaj czeka na mnie krystalicznie czysta woda,w  ktorej ujrzałam małe ryby które sobie spokojnie pływały. Ponadto widziałam piękne rafy koralowe oraz kilka rozgwiazd. Obserwuje na molo ten raj i nie moge oderwać od niego wzroku to istny cud naprawdę warty kazdej kropli potu. Na koniec powiem że miałam szczęście mając na nogach wygodne buty. Jako ciekawostkę powiem że przed wejściem na szczyt musiałam się zarejestrować. Ponadto można tu wypożyczyć buty jednak nie raz zdarzają się sytuację gdzie brak jest odpowiedniego rozmiaru. Jednak dla mnie jednak to już alpinizm, szczyt oddalony jest o 600 m. podążając w górę. Było cudownie po 3 godzinnym rejsie wracam na lad skąd zamawiam taksówkę do hotelu. Zmęczona oddaje się wypoczynkowi później jem obiad. Udaję się kupić pamiątki dla rodziny.  Wycieczka była bezpieczna zaś procedury w niej były pełne rygoru. Ale dla mnie to dobrze dzięki temu dobrze i co najważniejsze bezpiecznie się tu czułam.