Wielki Mur Chiński ciągnie sie tysiącami kilometrów przez pustynie, równiny i wzgórza. W Chinach znany jest jako „długi mur 10 000 Li” i rozciąga się na około 8 850 km.

Teorie dotyczące powstania Wielkiego Muru Chińskiego mówią głównie o chińskim poczuciu zagrożenia i chęci izolacji lub obrony przed napaściami z zewnątrz. Przed powstaniem jednolitego muru, był on zlepkiem wałów i fragmentów muru zbudowanych przez różne plemiona. Pierwsze części murów wybudowane zostały z ziemi i kamieni w drewnianych ramach z myślą o wygnaniu nomadów z Chin. Zagrożeniem byli wtedy Xiongnu, który prawdopodobnie byli przodkami Hunów. Urywane części murów połączył cesarz Chin Qin Shi Huangdi (221 - 210 p.n.e.), który był pierwszym cesarzem zjednoczonych Chin. 

Pewne modyfikacje zostały wprowadzone do tych prostych ścian w następnym tysiącleciu, ale główna konstrukcja „nowoczesnych” murów rozpoczęła się w czasach dynastii Ming (1388–1644 ne). Fortyfikacje za czasów dynastii Ming powstały na innych nowych terenach w porównaniu  do pierwotnych ścian zbudowanych za dynastii Qin.  Inaczej też wyglądały. Przede wszystkim miały one wysokość do 7,6 metra, szerokość od 4,6 do 9,1 metra u podstawy i od 2,7 do 3,7 metra na szczycie. Mówiono, że mury te były wystarczająco szerokie dla żołnierzy lub zaprzęgów konnych. W regularnych odstępach wybudowano również  posterunki i wieże strażnicze.

Ponieważ Wielki Mur nie był jednym długim murem, najeźdźcy mongolscy nie mieli problemu z przekroczeniem muru i okrążaniem go. Skoro mur okazał się nieskuteczny, ostatecznie zaprzestano jego dalszej budowy. Potrzeba dalszego budowania Wielkiego Muru była również zniwelowana z uwagi na prowadzoną  w późniejszej dynastii Ch'ing politykę, która miała na celu uspokojenie przywódców mongolskich poprzez ich religijne nawrócenie. 

Starożytne pogłoski mówią o robotnikach pochowanych w murze. Prawdopodobnie pochodziły one od głównego historyka dynastii Han, Sima Qian. Jednak nigdy w murze nie znaleziono żadnych kości i nie ma żadnych dowodów, pisanych lub archeologicznych, na to, że w murze zamurowano ciała robotników.

Wielki Mur Chiński został uznany za jeden z cudów świata. Wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1987 roku. Nie jest on niestety, jak sądzono, widoczny z księżyca. Wraz z intensyfikacją kontaktów chińskich ze światem zachodnim i tu dotarła legenda o Wielkim Murze. W chwili obecnej jest turystyczną atrakcją na skalę światową.