Pierwotnie istniała tu prawdopodobnie drewniana stróża wzniesiona w XI wieku. W latach 1340-1352 Spytek Leliwita z Melsztyna, kasztelan krakowski, zbudował na jej miejscu zamek, który później rozbudowali Jordanowie. Budowla oparła się atakom Szwedów w XVII wieku, ale już w 1771 roku została podczas Konfederacji Barskiej spalona, a ponad wiek później, w latach 1879-1885, zabezpieczona jako trwała ruina.

 

 

Pierwszy zamek składał się z kwadratowej wieży mieszkalnej-częściowo zachowanej do dziś, budynków dla służby i gospodarczych, a całość otoczona była murem obwodowym z bramą wjazdową. Późniejsza rozbudowa rozszerzyła teren obejmowany przez zamek w kierunku północno-wschodnim, całość objęło teren 1500 m2. Dobudowano do istniejących budynków kaplicę zamkową, nowe budynki mieszkalne, nowocześniejsze mury obronne, stajnię i spichlerz. Na dziedzińcu znajdowała się studnia z podziemnym zbiornikiem na wodę.

 

 

Zamek kolejno należał do rodów Melsztyńskich, później Jordanów, Taszyckich, Tarłów i Lanckorońskich.

 

 

Dziś pozostały już tylko trzy ściany średniowiecznej wieży, fundamenty budynku mieszkalnego oraz wspomnianego zbiornika na wodę. Od strony Dunajca są jeszcze resztki muru obronnego.

 

 

Lokalizacja na mapie

Zamek jest w takim stanie, że raczej nigdy nie będzie miał już własnego adresu

Administracyjnie, Województwo: małopolskie, Powiat: tarnowski, Gmina: Zakliczyn - obszar wiejski

 

 

Opis ze strony Polskie Zamki

autor Bogdan